چوب، حافظه زمین
در دل شبهای نخستین زمین، وقتی انسان هنوز نامی نداشت و زبانش صدای باد و آتش بود، چوب اولین دوستش شد. شاخهای خشک را برداشت، به سنگی کوبید، جرقهای زد، و آتش روشن شد. آن لحظه، چوب نهتنها گرما بخشید، بلکه آغازگر تمدن شد.
نوشته شده در 21 مهر 1404
توسط
علی شیر محمدی