چوب، حافظه زمین

●در دوران پارینه‌سنگی، انسان‌ها از چوب‌های نرم‌بر مانند بید و صنوبر برای ساخت ابزارهای ابتدایی استفاده می‌کردند. چوب‌های سخت‌تر مثل بلوط و گردو، بعدها در ساخت سرپناه و سلاح‌های مقاوم به کار رفتند. انتخاب نوع چوب، بسته به تراکم، رطوبت‌پذیری و مقاومت آن، از همان ابتدا اهمیت داشت حتی اگر به زبان نیامده بود.

●در مصر باستان، چوب سدر لبنان برای ساخت تابوت‌های سلطنتی و کشتی‌های نیل‌رو استفاده می‌شد. در ایران هخامنشی، چوب‌های وارداتی از هند و بابل در ساخت کاخ‌های شوش و تخت‌جمشید به کار رفتند. همچنین داریوش بزرگ در کتیبه‌های خود از «چوب‌های مرغوب» نام می‌برد و این نشانه‌ای از اهمیت مهندسی مصالح در آن دوران بوده است.

●در چین و ژاپن، چوب نه‌تنها مصالح ساختمانی بود، بلکه بخشی از آیین بود. معابد چوبی با اتصالات سنتی بدون میخ ساخته می‌شدند...تکنیکی که امروزه در طراحی پایدار (sustainable design) دوباره احیا شده است.